عماد افروغ گفت: قیام امام حسین(ع) منشاء الهیات رهایی بخش است؛ چراكه از یك سو اوج رهایی از غیر و یگانیگی با خداست و از سوی دیگر تنها وجه فردی ندارد؛ بلكه این وجه فردی بعنوان عقبه برای یك دلالت اجتماعی است.
دكتر عماد افروغ، كارشناس مذهبی، در برنامه «شبهای فرهنگ» با موضوع «الهیات رهایی بخش»، الهیات شیعی را چیزی جز «الهیات رهایی بخش» ندانست و گفت: قیام امام حسین(ع) منشاء الهیات رهایی بخش است؛ چراكه از یك سو اوج رهایی از غیر و یگانیگی با خداست و از سوی دیگر تنها وجه فردی ندارد؛ بلكه این وجه فردی بعنوان عقبه برای یك دلالت اجتماعی است.
وی همچنین با تاكید بر اینكه «رهایی بخشی» نمیتواند یك رهایی بخشی صرفا عرفانی و معنوی باشد گفت: رهایی بخشی باید یك تجلی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی داشته باشد، و ما این تجلی ها را در قیام عاشورا میبینیم و امام حسین(ع) در مقابل روابط اسارت بخش و قل و زنجیر ها بیتفاوت نیست.
وی تاكید كرد: رهایی بخشیِ معنوی و عرفانی فردی، شرط لازم، و تجلی اجتماعی، شرط كافی برای «الهیات رهایی بخش» است و «رهایی بخشی» به معنی دیگرخواهی برای نجات دیگران است و آگاهی و امداد دادن دیگران برای نجات و هدایت به یك حركت و مسوولیت اجتماعی است.
وی همچنین «الهیات رهایی بخش شیعی» را به معنی مطلقِ رهایی از هرگونه رابطه «ارباب و رعیتی تعمیم یافته» دانست و گفت: غایت یك حركت الهیاتی رهایی بخش؛ یعنی مطلقِ رهایی از هرگونه ظلم، فساد، تبعیض، نیرنگ و فریب در عرصه های مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، و فرهنگی كه می‌توانند در مظاهر متفاوتی مثل: شكاف طبقاتی یا هژمونی فرهنگی یا... جلوه كنند.
