« بهروز رضوی» در برنامه مستند « چراغداران »رادیو فرهنگ امروز بخش هایی از. زندگی «وحید دستگردی» را روایت می كند.
در برنامه « چراغداران» كه شرح كوتاهی از زندگی مفاخر ادبی و فرهنگی كشورمان است و در این برنامه امروز شنبه 6 شهریورماه ،«بهروز رضوی» بخش هایی از داستان زندگی«حسن وحید دستگردی» " ادیب، شاعر، نویسنده و روزنامه نگار" برجسته معاصر،را روایت می كند.
وحید دستگردی در سال 1258 ه.ش و 1298 ه.ق در دستگرد واقع در جنوب غربی اصفهان در خانواده‌ای كشاورز چشم به جهان گشود.
پدر وحید دستگردی قاسم و مادرش جهان خاتون نام داشت.
وحید دستگردی تحصیلات ابتدایی را از هفت سالگی آغاز و تا دوازده سالگی نزد روحانی ده مرحوم ملاعبدالكریم سودایی به آموختن فارسی و عربی پرداخت و پس از دو سال ترك تحصیل در چهارده سالگی، رهسپار اصفهان گشت و در مدرسه‌ی میرزاحسین تحصیلات خود را دنبال كرد.
دستگردى در آغاز جنگ بینالملل اول، روزنامهى «درفش كاویان» را در اصفهان منتشر نمود. او همچنین با روزنامههاى «پروانه»، «زاینده رود» و «مفتش ایران» نیز همكارى مىكرد.
وى در 1338 ق به تهران آمد و انجمن ادبى ایران و انجمن ادبى حكیم نظامى را تأسیس كرد و همچنین در همان سال مجلهى ادبى «ارمغان» را طى دورهاى بیست و دو ساله در تهران تأسیس و منتشر نمود.
دستگردی مدتى در ادارهى انطباعات وزارت معارف مشغول كار گشت. او در شعر ابتدا لمعه تخلص مىكرد، ولى بعدها به دستور میرزا یحیى بیدآبادى تغییر تخلص داد.
سرودن اشعاری آتشین توسط وحید دستگردی علیه طرفداران استبدادی آلمان و بر ضد دو دولت روس و انگلیس و انتشار آن‌ها در روزنامه باعث شد كه زندگی او همیشه به‌صورت پنهانی باشد.
وی پس از 2 سال متواری زیستن در چهارمحال و بختیاری با پایان گرفتن جنگ در سال 1296 ه.ش به اصفهان بازگشت و پس از آن علی‌رغم میل باطنی به تهران آمد و با كناره‌گیری از مبارزات و درگیری‌های اجتماعی ـ سیاسی در انجمن‌های ادبی ایران و حكیم نظامی اوقات خود را صرف فعالیت‌های ادبی می‌كند.
از استادان بنام وحید دستگردی می‌توان مرحومان میرزا یحیی مدرس اصفهانی و آخوند ملاعبدالكریم گزی، سیدمحمدباقر درچه‌ای، میرزا جهانگیرخان قشقایی و آخوند ملامحمد كاشی اشاره كرد.
شعرا و نویسندگانی بزرگ چون رهی معیری، پژمان بختیاری، حسن سرور، امیری فیروز كوهی، عبرت نائینی و سیدمحمد طباطبایی از همدوره‌ای‌های وحید دستگردی بودند.
زندگی و فعالیت‌های وحید دستگردی در طول اقامت در تهران، با آنچه در اصفهان بود متفاوت است، زیرا اوضاع و احوال كلی كشور نیز رنگی دیگر به خود گرفت؛ آن شور و هیجانی كه از پیدایش جنبش مشروطه‌خواهی تا پایان جنگ جهانی اول سراسر كشور را فرا گرفته بود، فروكش كرده و استقرار سلطه‌ی رضاشاهی نیز عرصه را بر بیان و قلم تنگ ساخت.
دستگردی دو كتاب منظوم دارد، یكى به نام «سرگذشت اردشیر» و دیگر «رهآورد وحید» كه به طبع رسیده است.
وحید در انواع شعر صاحب قدرت بود و به نظامى گنجوى علاقهى مخصوصى داشت و بیشتر سبك نظامى را پیروى مىكرد. بر اثر این علاقه انجمن ادبى را كه خود تأسیس كرده بود «انجمن حكیم نظامى» نام داد و به تصحیح و مقابلهى خمسهى نظامى پرداخت و پس از قریب پانزده سال تحقیق و مطالعه آن را با اصلاحات و تعلیقات مفید به چاپ رساند.
وی علاوه بر آن، دیوان جمالالدین عبدالرزاق اصفهانى و دیوان ادیبالممالك فراهانى را نیز تصحیح كرده است.
وحید دستگردی در دی ماه 1321 هجری شمسی در تهران دارفانی را وداع گفت و در امامزاده عبداللَّه شهر رى دفن شد.
برنامه »چراغداران» را به تهیه كنندگی حسینی باغسنگانی و روایت بهروز رضوی ساعت 12:40 روی موج‌اف ردیف106 مگاهرتز از رادیو فرهنگ بشنوید .
