گرامیداشت ملك الكلام؛ «صائب تبریزی» در رادیو فرهنگ‌

« بدون تاریخ» برنامه ای است كه به معرفی شخصیت های فرهیخته ادبی و هنری و تاریخی كشورمان اختصاص دارد و گوشه ای از زندگی آنها‌ در این برنامه روایت می شود .
در برنامه امروز ضمن معرفی بخشی از زندگی صائب تبریزی؛ شاعر ایران زمین ، چند بیتی از اشعارش خوانده می شود.
میرزا محمدعلی صائب تبریزی اصفهانی؛ بزرگ‌ترین غزل سرای سده یازدهم هجری و نامدارترین شاعر زمان صفویه است كه در دربار صفوی به عنوان ملك الشعرایی رسید و به او شاه شاعر سبك هندی  می‌گویند.
صائب در اصفهان به آموختن علوم عصر پرداخت. در جوانی به حج رفت و در بازگشت به مشهد سفر كرد.
صائب در سال 1034 ه‍.ق از اصفهان عازم هندوستان شد و بعد به هرات و كابل رفت. حكمران كابل، خواجه احسن‌الله مشهور به ظفرخان، كه خود شاعر و ادیب بود، مقدم صائب را گرامی داشت. ظفرخان پس از مدتی به خاطر جلوس شاه جهان، عازم دكن شد و صائب را نیز به همراه خود برد.
در سال 1042 ه‍.ق صائب به ایران بازگشت و در اصفهان اقامت گزید. شاه عباس دوم صفوی به او مقام ملك‌الشعرایی داد. صائب هشتاد سال زندگی كرد و در اصفهان دیده از جهان فروبست.
گفتنی است صائب شاعری كثیرالشعر بود، شمار اشعار صائب را از شصت هزار تا صد و بیست هزار بیت گفته‌اند. آثار صائب جز سه چهار هزار بیت قصیده و یك مثنوی كوتاه و ناقص به نام قندهارنامه و دو سه قطعه، همگی غزل است. افزون بر فارسی وی هفده غزل به تركی آذربایجانی نیز دارد.
صائب سبكی را به كمال رساند كه چند سده پس از او سبك هندی نامیده شد. او اسلوب معادله یا «مدعا مثل» را بیش از دیگر شاعران هم‌روزگارش به كار برده‌است. نازكی خیال و لطافت اندیشه و مضمون‌سازی‌های ظریف و معنی‌های بیگانه و باریك در شعر وی دیده می‌شود. ابیات غزل وی، استقلال معنایی دارند و در یك غزل از چندین موضوع سخن گفته‌است.
‌« بدون تاریخ» را ساعت 12:15 از رادیو فرهنگ بشنوید .