كتاب «چالش‌های دموكراسی در تركیه» منتشر شد

كتاب «چالش‌های دموكراسی در تركیه (2019-2002) نوشته حسن صادقیان به‌تازگی توسط انتشارات رشد فرهنگ منتشر و راهی بازار نشر شده است.

نویسنده كتاب پیش‌رو، دموكراسی‌سازی و تحكیم دموكراسی را دغدغه اصلی بشریت به‌ویژه روشنفكران و فیلسوفان تاریخ می‌داند و می‌گوید در تركیه، تقریبا طی قرن اخیر، حكومت‌های متعددی با عناوین مختلف ازجمله مشروطه‌خواه، تك‌حزبی، چندحزبی، قیمومتی، لیبرال مشاركتی، لیبرال محافظه‌كار، تفویضی، شبه اقتدارگرا به قدرت رسیدند كه در هر دوره، تنها برخی از شروط دموكراسی در این‌كشور محقق نشده است. همین موضوع ابهامات و سوالاتی به وجود می‌آورد كه نویسنده این‌كتاب در پی پاسخ به آن‌هاست.

صادقیان معتقد است بررسی و تحلیل فرایند دموكراسی‌سازی و موانع تحكیم دموكراسی تركیه، می‌تواند نكات مهم بازآموزی داشته باشد و از همه مهم‌تر الگو و چارچوب تحلیلی برای بررسی فرایند دموكراسی از جمله متغیر ظرفیت دولت،‌ قانونی اساسی، اپوزیسیون، احزاب و جریان‌های سیاسی، گروه‌ها و طریقت‌های مذهبی، روشنفكران سیاسی و دینی، الگوی تركیه می‌تواند چراغ راهنمای پژوهشگران این‌حوزه باشد.

«چالش‌های دموكراسی در تركیه» 5 فصل اصلی دارد كه به‌ترتیب عبارت‌اند از: «كلیات»،‌«چارچوب مفهومی»، «پیشینه تاریخی فرایند دموكراسی‌سازی در تركیه»، «موانع اصلی تحكیم دموكراسی» و «موانع فرعی عدم تحكیم دموكراسی تركیه».

در قسمتی از این‌كتاب می‌خوانیم:

نتیجه حاصله از انتخابات 20 اكتبر 1991، ایجاد ائتلاف برای تشكیل كابینه را اجتناب‌ناپذیر می‌ساخت. لذا یك دوره بی‌ثباتی و حزب بازیِ 10 ساله از این نقطه شروع می‌شد. سلیمان دمیرل پس از تعامل با حزب سوسیال دموكرات ملی‌گرا تشكیل دولت داد و اردال اینونو را به سمت معاون نخست‌وزیر منصوب كرد. بدین‌ترتیب حزب سرزمین مادری از كابینه خارج ماند و جبهه سیاسی طبقه متوسط كه از دهه 1950 بر صحنه سیاست تركیه حاكم شده بود و به دو جریان منشعب گردید.

این تحول تدریجا زمینه‌ساز ورود دیندارهای ملی‌گرا و محافظه‌كار واقعی به صحنه شد كه از سال 1969 در پی رسانیدن صدای خود به جامعه و ورود به عرصه سیاسی بودند. دولت ائتلافی فوق‌الذكر به استثنای تهیه قانونی برای برقراری مجدد احزاب منحل شده، توفیق دیگری در تهیه لوایح قانونی نداشت. پیروزی حزب رفاه به رهبری نجم‌الدین رابكان در انتخابات محلی نوامبر 1992 نشانگر ناموفق‌ بودن ائتلاف و قدرت‌گیری جبهه محافظه‌كار بود. در این میان، تنش‌های موجود بین اوزال و دمیرل به عنوان مانعی در برابر اتخاذ تصمیمات مورد توقع و تقویت دموكراسی از طریق لغو تضییقات اعمال شده در جریان كودتای 1980 عمل می‌كرد. دوران تورگوت اوزال با درگذشت وی در روز 17 آوریل 1993 و انتخاب دمیرل به جای او به انتها رسید. اندكی بعد، دمیرل در جریان كنگره برگزار شده در تاریخ 13 ژوئن 1993 صدارت حزب و در نتیجه نخست‌وزیری را به خانم تانسو چیللر نخستین وزیر زن تاریخ تركیه سپرد.

این‌كتاب 256 صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت 70 هزار تومان منتشر شده است.
منبع: مهر