كرم و سخاوت امام حسن مجتبی علیه السلام به حدی بود كه در روایت آمده است كه هیچ گاه سائلی را رد نكرد و در برابر درخواست او «نه» نگفت. به همین دلیل است كه او را «كریم آل طه» می خوانند.
امام حسن مجتبی ( علیه السلام) در سال سوم هجرت و در شب نیمه ماه رمضان ـ كه بهترین ماه های خداست ، در مدینه دیده به جهان گشودند . وی نخستین پسری بود كه خداوند متعال به خانواده علی (ع) و فاطمه (س)عنایت كرد. لقب های او سبط، سید، زكی، مجتبی است كه از همه معروفتر "مجتبی" می‌باشد. پیامبر اكرم (ص) به حسن و برادرش حسین علاقه خاصی داشت و بارها می‌فرمود كه حسن و حسین فرزندان منند و به پاس همین سخن علی به سایر فرزندان خود می‌فرمود : " شما فرزندان من هستید و حسن و حسین فرزندان پیغمبر خدایند ". امام حسن هفت سال و خرده‌ای زمان جد بزرگوارش را درك نمود و در آغوش مهر آن حضرت بسر برد و پس از رحلت پیامبر (ص) كه با رحلت حضرت فاطمه دو ماه یا سه ماه بیشتر فاصله نداشت، تحت تربیت پدر بزرگوار خود قرار گرفت.
امام حسن (ع) در كمالات انسانی یادگار پدر و نمونه كامل جد بزرگوار خودبود. گفته اندك: "اما حسن (ع) در زمان خودش عابد ترین و بی اعتنا ترین مردم به زیور دنیا بود". در سرشت و طینت امام حسن (ع) برترین نشانه‌های انسانیت وجود داشت. هر كه او را می‌دید به دیده‌اش بزرگ می‌آمد و هر كه با او معاشرت داشت بدو محبت می‌ورزید و هر دوست یا دشمنی كه سخن یا خطبه او را می‌شنید، به آسانی درنگ می‌كرد تا او سخن خود را تمام كند و خطبه‌اش را به پایان برد. با این شأن و منزلت، تواضعش چنان بود كه: روزی بر عده‌ای مستمند می‌گذشت، آنها پاره‌های نان را بر زمین نهاده و خود روی زمین نشسته بودند و می‌خوردند، چون حسن بن علی را دیدند گفتند: "ای پسر رسول خدا بیا با ما هم غذا شو". امام حسن (ع) فورا از مركب فرود آمد و گفت:" خدا متكبرین را دوست نمی دارد". و با آنان به غذا خوردن مشغول شد. آنگاه آنها را به میهمانی خود دعوت كرد، هم غذا به آنان داد و هم پوشاك . اینها تنها پاره ای از جود و بخشش امام حسن (ع) بود.
كرم و سخاوت امام حسن مجتبی علیه السلام به حدی بود كه در روایت آمده است كه هیچ گاه سائلی را رد نكرد و در برابر درخواست او «نه» نگفت. به همین دلیل است كه او را «كریم آل طه» می خوانند..
هنگامی كه به ایشان عرض شد: «چرا هیچ سائلی را رد نمی كنید؟» فرمود: «من سائل درگاه خدا و راغبِ پیشگاه اویم و شرم دارم كه خود درخواست كننده باشم و سائلی را رد كنم». و نیز می فرمود: «بهترین روزهای جوانمرد روزی است كه از او چیزی درخواست شود».
