شعرهای عاشورایی سلمان هراتی
نیمایی‌هایی در سوگ و روایت «شام غریبان»
سلمان هراتی
1
پایان آن حماسه‌ی دردآلود
شامی غریب بود
شامی گرفته و غم‌ناك
دیگر همیشه شعر
دیگر همیشه مرثیه
در بحر اشك بود
2
بعد از فرو فتادن خورشید
از شانه‌های مضطرب صبح
فردا همیشه غم‌زده و گنگ
در هیأت غبار می‌آید
3
فریاد!
آتش به جان خیمه درافتاد
چشمی به خیمه‌ها
چشمی به قتلگاه
زینب میان آتش و خون
ایستاده است
ای ابر بهت از چه نمی‌باری؟
4
ای دشت‌های محو مقابل
اعماق بی‌ترحم و تاریك!
ای اتفاق گرم
با ما بگو
زینب كجا گریست؟
زینب كجا به خاك فشانید
بذر سبز؟
بر ماسه‌های تو
ای گردباد مرگ
وقف درنگ ناقه‌ی دلتنگی
زینب چه می‌نوشت؟
سلمان قنبر هراتی، متخلص به آذرپاد یكم فروردین‌ماه سال ١٣٣٨ در مرزدشت تنكابن متولد شد. بسیاری در كنار نام سلمان هراتی، لقب شاعر انقلاب را قرار داده‌اند. آن‌چه با وجود چهره‌هایی دیگر باعث اثرگذاری این شاعر شد، علاوه بر پیمودن سبك خاص خود در شعر، تربیت نسلی از شاعران بود. از آثار او می‌توان به «از آسمان سبز»، «دری به خانه خورشید»، «از این ستاره تا آن ستاره» و ... اشاره كرد. سلمان هراتی پس از آن‌كه به سرعت شعر را شناخت، با خلق آثاری برای كودكان، نوجوانان و بزرگسالان در نهم آبان‌ماه 1365 از دنیا رفت.
منبع: ایسنا
