مصطفی رحماندوست از شاعران كشورمان در پی ابتلای سیداحمد میرزاده، شاعر مشهدی به ویروس كرونا شعری برایش سرود.
مصطفی رحماندوست از شاعران كشورمان در پی ابتلای سید احمد میرزاده شاعر مشهدی و سراینده اشعار كودك و نوجوان به ویروس كرونا شعری برایش سرود كه در ادامه می‌خوانید:
هرگز نبینمت كه گرفتاری
افتاده‌ای به بستر بیماری
یارب مباد سید احمد ما
محتاج تختخواب و پرستاری
ای بچه‌های پاك به پاخیزید
یار شما نشسته به دشواری
تا ساحل نجات رود حتما
با قایق دعای شما آری
ای آفریدگار نگهدارش
از درد و رنج و غصه و ناچاری
جانت اسیر یاس مباد ای دوست
جسمت مباد مانده بیماری
پیش از این میرزاده در شعری اینگونه نجوا كرده بود؛
در آتشم از این تب ادواری
افتاده‌ام به بستر بیماری
از تیر برق دیده بدخواهان
زخمی رسیده برتن من كاری
دشمن مبیندم كه فرو دادم
یك جرعه آب را به دشواری
گویی خلیده در ریه‌ام موری
گویی خزیده در شكمم ماری
سرگیجه و تهوع و لرز آمد
از من گرفت شادی هشیاری
اینك به جای قله كوهستان
در رختخوابم از سرناچاری
جرثومه‌ای است در تن تب دارم
واگیردار و بدكنش و ساری
یك هفته است بستری‌ام اما
از یاد خلق رفته‌ام انگاری
از من چرا نكرد كسی یادی؟
با من چرا نداشت كسی كاری؟
از من گریختند عزیزانم
وز من كسی نكرد پرستاری
گفت از بهار سال نكو پیداست
یعنی رسید سال گرفتاری
سالی كه دست و بوسه در آن ممنوع
اما رواست نفرت بیزاری
سالی كه شد نماز جماعت نهی
اما رواست صحبت می‌خواری
سالی كه باد حامله مرگ است
پیچیده در تمام جهان رازی
جز بوی مرگ و ضجه و وحشت نیست
از هر طرف می‌رسد اخباری
یارب جهان در آتش قهرت سوخت
وین باد بی‌نیازی و قهاری
یارب ببخش هرچه خطا كردیم
كاخر به عفو و رحم سزاواری
منبع: فارس
