در سلسله نشستهای برنامه ی كیمیا و در ادامه ی بحث مفهوم خوشبختی یاسر هدایتی كارشناس مجری برنامه با دكتر امیر عباس علی زمانی استاد فلسفه و دین دانشگاه تهران درباره ی نسبت دوستی با خوشبختی گفتگو كرد .
در سلسله نشستهای برنامه ی كیمیا و در ادامه ی بحث مفهوم خوشبختی یاسر هدایتی كارشناس مجری برنامه با دكتر امیر عباس علی زمانی استاد فلسفه و دین دانشگاه تهران گفتگو كرد .
یاسر هدایتی گفت : هفته ی گذشته دكتر علی زمانی به تعبیر فلسفی ، دوستی را من دوم آدمی خواند و تعابیری كه جولیا آناس از شارحان ارسطو درباره ی دوستی دارد را نقل كرد و گفت جولیا آناس دوستی را هم چون خیرخواهی برای دیگران مطرح
می كند . و در ادامه دكتر علی زمانی مولفه های سه گانه دوستی را بر شمرد كه عبارت بودند از پروای دو سویه ، صمیمیت و فعالیت مشترك .
درباره ی پروای دو سویه گفتیم آن اهتمام و همدلی كه انسانها در پروای دو سویه دارند و این پروای دوسویه به نوعی خیرخواهی دو سویه است و لزوما همیشه خوشایندی را به همراه نمی آورد و گاهی مصلحتی است و مصلحت بهتر و مهم تر از خوشایندی است و به نوعی ما در خوشبختی با دوست خود سهیم هستیم . دكتر علی زمانی در ادامه ی بحث درباره ی صمیمیت كه یكی از مولفه های دوستی است گفت : صمیمیت به معنای زلال بودن است و در بحث دوستی آنچه مورد نظر ماست صمیمیت به معنای عمیق آن است . دو دوست در خانه ی دل را به روی یكدیگر می گشایند . به قول مولانا :
گر مرا دربارن عشقت راه داد / از سر غیرت تو دربان را نكش
گر فضولم من كه مهمان توام / شرط نبود هیچ مهمان را نكش
دكتر علی زمانی در ادامه اظهار داشت : در ضیافتهای دوستانه ما دوستان بسیار صمیمی را دعوت میكنیم . آنچه در دوستی مهم است این است كه راز را باید تنها با اهل راز گفت . رازداری و راز دانی و محرمیت و انكشاف وقتی كنار هم قرار بگیرند تعبیر صمیمیت است و در حقیقت دوستان صمیمی دوستانی هستند كه راز دار یكدیگر هستند و رازهای خود را با یكدیگر در میان می گذارند . در حقیقت از نظر روان شناسی همه ی ما انسانها نیاز داریم برای كسی درد و دل كنیم بهترین دوست انسان حضرت حق است . ( یا رفیق من لا رفیق له ) .
وقتی انسان كسی را دارد كه درد و دل های خود را با او در میان می گذارد این به معنای اعتماد است .
دوست واقعی انسان كسی است كه بتوان به او اعتماد كرد در این زمان تعداد این افراد بسیار كم است .
دكتر علی زمانی در ادامه اظهار داشت : حضرت علی (ع) می فرمایند : چنان با كسی دوستی كن كه اگر زمانی بنا باشد از او جدا شوید نتوانید و چنان دشمنی نكنید كه اگر روزی خواستید دوستی كنید نتوانید .
و چرا ما به دوست اعتماد می كنیم و قلب و روح خود را برای دوست می گشاییم و از ناگفته هامان برای او می گوییم ؟ این مسئله به خوشبختی باز می گردد كه در واقع چون باید از تنهایی بگذریم و نفس این گفتگوی صادقانه و زلال است كه زندگی را برای فرد معنا دار می كند كه در باب چرایی این مسئله مطرح می شود .
