امروز در برنامه ی مجله ی نیم روز دكتر قربانعلی كناررودی عضو هیئت علمی سازمان اسناد كتابخانه ی ملی ایران درباره ی سلسله ی باوندیان توضیحاتی را ارائه كرد .
دكتر قربانعلی كنار رودی عضو هیئت علمی سازمان اسناد كتابخانه ی ملی ایران در برنامه ی مجله ی نیم روز درباره ی آل باوند سخن گفت .
ایشان درباره ی شكل گیری سلسله یباوندیان گفت : آل باوند سلسله ای از حكومتهای محلی ما بودند كه از زمان ساسانیان سابقه داشته و سه دوره ی تاریخی حكومت كردند و تا فرن هشتم حكومتشان ادامه داشت .
دكتر قربانعلی كنار رودی عضو هیئت علمی سازمان اسناد كتابخانه ی ملی ایران درباره ی چگونگی شكل گیری آل باوند گفت : سابقه ی خانوادگی و شكل گیری سلسله ی باوندیان به دوره ی ساسانی بر می گردد اما زمان شكل گیری حكومت آنها در مناطقی از مازندران یا طبرستان در دوره ی سالهای 50 هجری باز می گردد و تا سال 750 این سلسله در مازندران حكومت كردند .آل باوند از خاندانهای قدیمی اسپهبدان هستند كه به چند شاخه تقسیم می شوند و باوندیان نیز به سه شاخه تقسیم می شوند .
كیوسیه ، اسپهبدیه و كینخواریه .
كیوس جد بزرگ شاخه ی كیوسیه بود كه یكی از بازماندگان قدیم ساسانی در مازندران بودند و در منطقه ی شمال ایران حكومت می كردند و نیز قدرت آنها منطقه ی دشت مغان ، سمنان ، تهران و ری و بخش هایی از شمال خراسان را نیز در بر می گرفت .
دكتر كناررودی درباره ی دوره ی فطرت باوندیان گفت : دوره اول كه باوندیان حكومت كردند با آمدن علویان در مناطق شمالی ایران قدرت این خاندان تحت الشعاع قرار گرفته و محدود به مناطق كوهستانی مازندران می شوند كه از آن به عنوان دوره ی فطرت از آن یاد می شود . هم چنین دوره ی دیگری كه باوندیان محدود می شوند دوره بین سلجوقیان و مغولان است اما در دوره های بعدی با اتحاد با حكومتهای محلی مازندران توانستند قدرت خود را به دست بیاورند اما در نهایت پس از دوره ی كینخواریه كه پایتخت كینخواریه به شهر آمل منتقل شد و این شاخه از باوندیان از سال 635 تا 750 هجری قمری بر طبرستان حكومت داشتند. ابتدا مغولان در حكومتشان دخالت می‌كردند. آنان پس از سلطنت حسن دوم، توسط كیا افراسیاب چلاوی منقرض شدند.
