مفهوم خوشبختی چیست ؟

در سلسله نشستهای برنامه ی كیمیا درباب مفهوم خوشبختی ، یاسر هدایتی كارشناس مجری برنامه با دكتر امیر عباس علی زمانی استاد فلسفه و دین دانشگاه تهران درباره ی معنای زندگی و خوشبختی گفتگو كرد .
درابتدای بحث دكتر علی زمانی غزلی از مولانا قرائت كرد :
ما را خدا از بهر چه آورد بهر شور و شر / دیوانگان را می‌كند زنجیر او دیوانه‌تر

ای عشق شوخ بوالعجب آورده جان را در طرب / آری درآ هر نیم شب بر جان مست بی‌خبر

ما را كجا باشد امان كز دست این عشق آسمان / ماندست اندر خركمان چون عاشقان زیر و زبر
..
دكتر علی زمانی با قرائت این غزل اظهار داشت : این غزل شاید تایید نظریه ای است كه می گوید در خوشبختی نباد دنبال ركود و سكون بود .
سپس یاسر هدایتی كارشناس مجری برنامه ی كیمیا در اشاره به بحثهای پیشین گفت :
در جلسه های گذشته به نظریه های فیلسوفتن یونانی در باب خوشبختی پرداختیم و در نهایت به بحث فضیلت رسیدیم كه ارسطو و شارحان وی به شدت به این بحث توجه كرده اند به تعبیری ارسطو خوشبختی را در تحقق فضیلتها می داند . اما در اینجا سوالی مطرح می شود كه آیا آنچه ما درباره ی فضیلت می دانیم همان چیزی است كه ارسطو از فضیلت مراد می كرد ؟ یا باید به جستجوی معنای جدیدی برای فضیلت باشیم و چیستی فضیلت را جستجو كنیم ؟
دكتر علی زمانی استاد فلسفه و دین دانشگاه تهران گفت : برای بسیاری از فیلسوفان سوالی مطرح است كه چگونه باید زندگی كرد ؟
اما این پرسش را باید از چه كسی پرسید ؟
در مفهوم خوشبختی از سه دسته سخن گفتیم . دسته ای هستند كه لذت را مدار زندگی می دانند و اكثریت انسانها تابع غرایز كنونی هستند و تابع خواسته ی خود هستند . در جلسه ی قبل درباره ی تفاوتهاس خواسته و نیاز صحبت كردیم .
دسته ای دیگر از انسانها هستند كه تابع جذابیت هستند .اما جذابیت به زودی پایان می پذیرد و هر چیز جذابی روزی زیبایی و جذابیت خود را از دست می دهد و انسان ناگزیر باید جذابیت تازه ای را به جای ارزش بیابد كه در گذر زمان این امر انسان را دچار ملالت خاطر خواهد كرد .
دیدگاه سوم كه در حقیقت هم در یونان باستان و نزد ارسطو و هم امروزه طرفدار دارد این مسئله است كه انسان برای زندگی درست و خوب باید معیاری قرار دهد . اینكه واقعا زندگی خوب چیست ؟
دكتر علی زمانی با اشاره به آیه ای از قرآن گفت : در قرآن از حیاتی خاص با عنوان حیات طیبه نام برده می شود . یعنی به تعبیری هر نوع زنگی را نمی توان زندگی خوب دانست .اما آیا راجع به روح معیاری خاص وجود دارد؟ آیا می توانیم از چهار چوب و معیاری خاص برای خوشبختی نام ببریم؟
فیلسوفی چون ارسطو برای نخستین بار طرحی برای خوشبختی می نویسد كه اشكالاتی هم دارد . طرح ارسطو كلیت زندگی را در بر می گیرد و این طرح عقلانی است و بر جنبه های احساسی تكیه ندارد و به دنبال این است كه انسان را انسان تر كند .