مدیر موزه ی ملی ایران از برپایی آثار چند هزار ساله مربوط به تهران خبر داد و گفت: سفال لب واریخته كشف شده از چشمه علی نشان می دهد كه آغاز نگارش از این محوطه باستانی بوده است.
جبرییل نوكنده مدیر موزه ملی ایران در نشست خبری پنجمین دوره جشنواره جایزه تهران كه ظهر روز دوشنبه 26 آذر در اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران برگزار شد، بیان كرد: در نظر داریم تا آثاری كه در مخازن موزه است را بر اساس توالی تاریخ و فرهنگ به نمایش دربیاوریم تا بازدید كننده بتواند تصویری از تاریخ كهن تهران را ببیند. 147 قلم آثار از محوطه هایی مانند شهرری، قیطریه و سكه هایی كه در تهران كشف و یا در تهران ضرب شده بودند به نمایش درمی آید. می توان آثاری از هشت هزار سال پیش تا دوران قاجار را كه مربوط به تهران است در ویترین های فلزی مشاهده كرد. در تمامی موزه های دنیا آثاری از ایران و آثاری از چشمه علی شهرری به نمایش درآمده است.
وی گفت: بازدیدكنندگان باید بدانند ریشه تهران از این محوطه باستانی شكل می گیرد و علاوه بر آن سفال معروف چشمه علی با نام «لب واریخته» دارای نقوشی جانوری است كه در چشمه علی پیدا شده است و ما در بررسی های مخزن موزه ملی متوجه وجود چنین سفالی شده ایم و می خواهیم آن را به نمایش بگذاریم و از آن به عنوان كلید واژه ای برای تهران استفاده كنیم. زیرا این سفال نشان می دهد 5 هزار سال پیش اهالی تهران نگارش را آغاز كرده اند.
وی افزود: در محوطه های دیگری مانند شوش یا تپه سیلك كاشان نمونه هایی پیدا شده بود كه نشان می داد آنها هم فرهنگ نگارش را داشته اند ولی این كاسه هرگز به نمایش درنیامده بود. در واقع این سفال نشان می داد كه 5 هزار و 200 سال پیش اهالی تهران برخلاف آنچه كه در اذهان وجو دارد و می گفتند آغاز نگارش از بین النهرین بوده از اینجا آغاز شده است.
مدیر موزه ملی ایران گفت: همیشه وقتی از فلزكاری كهن سخن گفته می شد همه به یاد تپه سیلك می افتادند اما در محوطه چشمه علی نمونه هایی وجود دارد كه نشان می دهد از 3950 تا 3750 سال پیش ذوب فلز در اینجا انجام می شده است.
وی گفت: ما امیدواریم در پارك قیطریه به واسطه اینكه آثاری از چند هزار سال پیش پیدا شده ساختمانی هر چند كوچك به عنوان موزه یا نمایشگاه داشته باشیم و مردم تهران بدانند در این بخش از تهران چه تاریخی نهفته بوده است. با برگزاری این نمایشگاه ها ما امیدواریم ذهن مسئولان به این سمت برود كه در محوطه هایی كه آثاری كشف می شود باید موزه یا نمایشگاهی دائمی ایجاد كنیم تا فرآیند كشف آثار در آن به نمایش گذاشته شود.
