جندی شاهپور، یا به تعبیر فارسی آن، گُندی شاپور، یكی از مهم ترین شهرهای دوره ساسانی بود كه به دستور شاهپور یكم ساخته شد. جندی شاپور از همان بدو تأسیس، به تدریج، به صورت یكی از مراكز علمی و پزشكی جهان آن روز درآمد.
نویسنده : علی شالچیان
جندی شاهپور، یا به تعبیر فارسی آن، گُندی شاپور، یكی از مهم ترین شهرهای دوره ساسانی بود كه به دستور شاهپور یكم ساخته شد. جندی شاپور از همان بدو تأسیس، به تدریج، به صورت یكی از مراكز علمی و پزشكی جهان آن روز درآمد.
مدرسه یا دانشگاه جندی شاپور در زمان شاپور اول پایه ریزی شد، و در زمان انوشیروان گسترش یافت و تعداد زیادی دانشمند و پزشك در آن مشغول به تدریس، تحصیل و طبابت بودند. در این مركز علاوه بر كتب تالیف شده دانشمندان ایرانی، بسیاری از كتاب های یونانی و هندی را به پهلوی ترجمه كردند و آن ها را تعلیم می دادند.
به گفته مورخان، در این دانشگاه همه گونه امكانات برای دانشمندان، بدون توجه به عقاید و افكارشان، فراهم بود؛ و دانشمندانی در علم طب، ریاضی، فلسفه، نجوم و فیزیك از نقاط مختلف به آنجا مهاجرت كردند.
سختگیری امپراتوری قرون وسطایی روم نسبت به برخی فرقه های مسیحی غیركاتولیك مانند نسطوریان و یعقوبیان و همچنین مخالفت كلیسای كاتولیك با فلاسفه دارای افكار نو افلاطونی در قلمرو امپراتوری روم و تسامحی كه در زمان شاپور دوم ساسانی و بعدها در زمان انوشیروان نسبت به عقاید دانشمندان رومی و هندی و چینی و یونانی به عمل آمد، موجب مهاجرت عده زیادی از آن ها به شهر جندی شاپور در خوزستان شد و زمینه شكوفایی علمی این شهر و دانشگاه در جهان آن روز را فراهم آورد. وجود پزشكان زبردست در بیمارستان این شهر نیز موجب رونق آن شد.
پزشكانی كه از قلمرو روم شرقی و یونان و همچنین از سوریه و مصر راهی این دیار شدند و مهارتی كه برخی موبدان زرتشتی در پزشكی داشتند سبب شد تا این بیمارستان به اوج شهرت خود برسد.
به طوری كه در برخی منابع ذكر شده است فردی به نام حارث بن كلده از پزشكان تربیت شده این شهر بوده است كه بعد ها پزشك ویژه پیامبر(ص) شد و نیز در دوران بعد از اسلام، در زمان خلفای عباسی، از خدمات پزشكی این بیمارستان استفاده می شده است.
بعدها مهم ترین تألیفات كه در آنجا به عمل آمده بود، به زبان عربى برگردانده شد و مدرسه طب بغداد در آغاز خلافت عباسیان از تجارب و استادان مدرسه جندى شاپور استفاده بسیار برد.
