در تاریخ بشر از آغاز تاكنون در اكثر دوره ها به گونه های مختلف زنان مورد ظلم و ستم قرار گرفته اند. هر مكتبی به بهانه های مختلف این ظلم و ستم را توجیه كرده و برای آن دلیل تراشیده است.
نویسنده : حسین نعمتی
در جهان بینی معنوی و عرفانی زن پرتوی از جمال حق است . همانطور كه خداوند خالق است زن نیز نقش خالقیت دارد. زن مجرای خلقت انسان در هستی است و چه جایگاهی از این برتر و بالاتر . زیرا كه او مجرای خلقت انسان یعنی بزرگترین و گرانقدرترین موجود عالم است. به همین خاطر ارج و ارزش فوق العاده ای در هستی دارد.چنانكه مولوی درباره زن معتقد است كه:
پرتو حق است آن معشوق نیست / خالق است گوییا مخلوق نیست
زن جلوه ای از خالق است در كسوت مخلوق و این چیزی جدای از مقام معشوقی است كه خود نیز مرتبتی بی نظیر است،اما خلق بسی بالاتر و ارزشمندتر است از مقام معشوقی.چون مردان هم می توانند معشوق شوند اما هیچ گاه نمی توانند(به شكل طبیعی) مجرای خلق انسان شوند و این امتیاز تنها از آن زنان است نه مردان.
