تریپلكس

كیان ارثی و امیر یل ارجمند در این برنامه در مورد ژانر وحشت صحبت كردند و گفتند : ژانر وحشت از باب بسیاری منتقدان خیلی ژانر محبوبی نبوده و تمایلی به تقسیم‌بندی این ژانر نداشتند اما منكر این ژانر نمی شدند. اولین اتفاق وحشتناك و فیلم ترسناك ورود قطار به سالن بود و شاید از همانجا سینمای وحشت شروع شد.. در ادامه كیان ارثی در مورد فیلم خود تریپلكس در جشنواره فیلم فجر صحبت كرد و گفت : قرار گرفتن این اثر در این بسته جالب است و فیلم قراردادهایی كه خودش وضع كرده می‌شكند و از ساختارشكنی استفاده درستی می‌كند. از مولفه‌های سینمای وحشت، پایان باز است و در خیلی از فیلم‌ها در یك پلان یك اتفاق به ما نشان می‌دهد قصه ادامه دارد و در حیاط ورود مرده‌ها بخشی از ویژگی پایان باز را دارد و تفكیك دلهره و وحشت كار سختی است. او در ادامه گفت فیلم تریپلكس بیش تر سایكو و روانی هست كه در آن ترس هم ادغام شده است. او همچنین در مورد كم استقبالی از این ژانر در سینمای ایران صحبت كرد وگفت : متأسفانه جذب سرمایه در این ژانر بسیار سخت است و به همین خاطر كم تر كسی رغبت می كند تا سراغ این ژانر در سینما برود.
ی ادامه داد: من به دنبال نشان دادن ترسیدن و ترساندن بودم و سعی كردم قصه مشخصی را نیز دنبال كنم. به دنبال دلهره دادن به مخاطب نبودم و از نگاه یك كودك می‌خواستم اثر را روایت كنم. او همچنین گفت كه قصد دارم فیلمنامه بلند تریپلكس را ارائه و در بسیتر سینمایی آن را جلوی دوربین ببرم. سینمای ما نیازمند تنوع ژانر است و خب ژانر وحشت هم یكی از همین گونه هاست.