چهاردهم آبان 1366 نخستین نمایشگاه بینالمللی كتاب تهران گشایش یافت.
نمایشگاه بینالمللی كتاب تهران كه یكی از نمایشگاههای جریان ساز كشور به شمار میرود زیر بمباران دهه شصت شمسی فعالیت خود را آغاز كرد و در دل خود وقایع متنوعی را جای داده و اغلب محملی برای شروع برخی اقدامات نو بوده است. در سالهای پیش از انقلاب اسلامی ایران خبری از برگزاری نمایشگاهی مرتبط با كتاب آن هم در این وسعت نبود؛ انقلاب اسلامی 57 كه به سرانجام رسید فرهنگ نیز دگرگون شد. مسئولانی كه روی كار آمده بودند تقویت همه حوزهها را در دستور كار داشتند. بالاخره هم نوبت به فرهنگ و كتاب رسید؛ در دوره ریاست جمهوری حضرت آیتالله خامنهای (مد ظله العالی) بود كه نخستین دوره «نمایشگاه بینالمللی كتاب تهران» برگزار شد. یكی دو سالی را كه در این میان فاكتور بگیریم از آن زمان تاكنون این نمایشگاه به صورت مداوم درحال برگزاری است؛ حضور مقام اول اجرایی كشور در نمایشگاهی كه نخستین تجربیات خود را از سر میگذراند نشان از اهمیت این فعالیت فرهنگی دارد. اما حضور ایشان تنها محدود به دوره نخست نبود و بازدید از نمایشگاه بینالمللی كتاب تهران برای حضرت چه آن زمان كه ریاست قوه مجریه و چه از زمانی كه عهدهدار رهبری كشور هستند تبدیل به یك سنت شد و ایشان در ادوار مختلف این فعالیت فرهنگی در محل برگزاری نمایشگاه حضور پیدا كرده و همیشه نگاهی مثبت نسبت به آن داشتند. در بخشی از پیام ایشان به اولین نمایشگاه بینالمللی كتاب تهران آمده است كه «كوشش تحسینبرانگیز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در برپایی نمایشگاه بینالمللی كتاب، فرصت مغتنمی است برای اهل كتاب از مولف و ناشر و خواننده كه با ارزیابی «موجودی» خود، در راه تكامل هرچه بیشتر این میراث گرانقدر تاریخ فرهنگ بشری بكوشند.»
این نمایشگاه با همراهی 200 ناشر داخلی با 8 هزار عنوان كتاب و 196 ناشر خارجی با 26 هزار عنوان كتاب از 32 كشور جهان در محل دائمی نمایشگاههای بینالمللی تهران برگزار شد. از آن رو كه در این نمایشگاه بیش از دو هزار عنوان كتاب مرجع درخصوص فرهنگ و تمدن اسلامی عرضه شد عنوان «فرهنگ و تمدن اسلامی» به خود گرفت.
بهار كه میآید انتظار برگزاری نمایشگاه كتاب را نیز با خود به همراه میآورد؛ نمایشگاهی كه پاییز سال 66 آغاز شد پس از وقفهای دوساله به بهار منتقل شد و هجدهم اردیبهشت ماه(سال1368)، محل دائمی نمایشگاههای بینالمللی تهران باز هم بوی كتاب گرفت.