خوب حالی

دكتر نظری در این برنامه در مورد راز شاد زیستن و سطح رضایتمندی افراد از زندگی صحبت كرد و گفت :

باید توجه داشت كه حتی در سختی ها هم می شود شاد بود، شاد زندگی كرد و زندگی شیرینی داشت. منتها ابتدا باید شاد زندگی كردن را یاد گرفت، تا بتوان آن را در زندگی پیاده كرد. خیلی وقت ها وقتی از افراد خواسته می شود تا اولویت شماره یك خود را نام ببرند، بیشتر، روابط شخصی، سلامت جسمانی خوب، شغل پر درآمد، سرمایه، خانه ی راحت، اوقات فراغت كافی را در اولویت زندگی خود قرار می دهند. به هر حال هر یك از ما احساس شادكامی را با كلمات خاصی تعریف میكنیم كه هر چند معنای این كلمات برای همه ما قابل فهم و درك است، ولی همه افراد نمیتوانند تعریف كاملاً مشابهی برای احساس شادكامی ارائه دهند. هر یك از ما در ارائه تعریفی برای شادكامی و تعقیب آن یك هدف نهایی را دنبال میكنیم و تصمیمات اساسی و مهم زندگی خود را بر اساس آنچه كه فكر میكنیم ما را خوشبختتر و شادكامتر خواهد كرد، انجام میدهیم (مظفری و هادیان فرد، 1384). از دیدگاه روانشناسی شادكامی در سطح فردی مورد توجه است.
شادكامی به عنوان یكی از ویژگی های شخصیتی فرد تصور می شود، یعنی میزان شادكامی هر فرد بستگی به ویژگیهای فرد دارد كه دیدش نسبت به زندگی چگونه باشد. عقاید انسان بی حوصله و طمع كار درك میكند. لازم به ذكر است كه این نظریه سطح فردی به نتایجی دست یافت كه بر پایه تحلیل و مطالعههای طولی و آزمایشی به دست آمده است كه عبارتاند از:
1- شادكامی در یك مدت كوتاه كاملاً ثابت است و در مدت طولانی دوامی ندارد.
2- شادكامی به شانس یا سودمندی بستگی ندارد.
3- شادكامی تنها به عوامل درونی بستگی ندارد و عوامل خارجی یا محیطی نیز در میزان شادكامی نقش دارند.
به عبارت دیگر، اساس وراثت در شناخت شادكامی نقش كمی را بر عهده دارد و عوامل روانشناسی فقط قسمتی از این تفاوتها را نشان میدهد.
یكی از عواملی كه موجب شادكامی در فرد میشود درك فرد از خویشتن میباشد. هنگامی كه یك فرد به هستی درونی خویش پی میبرد و بر تواناییهای خود واقف میشود میتواند بر مشكلاتش چیره شود و شرایط زندگی خود را با اتكا بر تواناییهایش توسعه میدهد.
زیرا هنگامی كه انسانها با مشكلی مواجه میشوند نمیتوانند بی تفاوت از آن بگذرند و سعی میكنند مشكلات خود را با توجه به امكانات موجودی كه دارند مرتفع سازند.

دكتر نظری در پایان گفت :
شادكامی یك فرایند (نه یك نتیجه نهایی) در حال پیشرفت است و نتیجه چشم پوشیدن از نفع شخصی و خدمت به چیزی برتر از خود است. آنچه ما از این دیدگاه می‌پسندیم، اذعان آن به اهمیت همزمان عناصر منفی و عناصر مثبت كاركرد انسانی است، همان چیزی كه برای رشد شخصی ضروری است.