آیین های كهن و مذهبی همچون گنجینه ای ارزشمند

دكتر كارگر در این برنامه در مورد آیین های قالیشویی اردهال و تعزیه صحبت كرد و گفت : یكی از ویژگی های مهم سرزمین ما ایران، تنوع فرهنگی كه دارد است. همین مسئله است كه مورد توجه جامعه شناسان و گردشگران است. ردشگری مذهبی، نوع معنوی از گونه های گردشگری می باشد كه توانسته در عصر حاضر توجه جوامع را پیش از پیش به خود معطوف سازد .
آیین ها و مراسم مذهبی و معنوی با توجه به ماهیت معنوی كه دارند موجب ایجاد حس دلبستگی و تعلق خاطر در میان مردم و گردشگران می شوند و همین امر موجب رونق گردشگری مذهبی در ایران می گردد. او در ادامه افزود: باورهای مذهبی ما جز عمیق ترین پیوندهای اشتراكی است كه در كشور وجود دارد.
از دیرباز در هر گوشه ای از ایران بسته به فرهنگ و پیشینه ی مردمان مراسم و آیین هایی اجرا می شده است. برخی در گذر زمان و بر اثر بی توجهی ها از یاد رفته و برخی دیگر پس از گذشت هزاران سال همچنان پابرجا مانده اند و از نسلی به نسل دیگر منتقل می شوند. تعدادی از این آیین ها نیز با حال و هوای مذهبی درآمیخته اند و به شكلی تازه هنوز هم اجرا می شوند.

آیین های كهن و مذهبی همچون گنجینه ای ارزشمند برای فرهنگ این مرز و بوم به شمار می آیند و شناخت آنها می تواند به ادامه ی حیاتشان برای سالیان طولانی كمك كند. او همچنین در پایان در مورد آیین قالیشویی صحبت كرد و گفت : با وجود اینكه این مراسم یك سنت مذهبی به شمار می رود، در برخی منابع به عنوان تركیبی از چند آیین كهن ملی شناخته می شود كه با گذشت زمان، حال و هوایی اسلامی به خود گرفته است. یكی از دلایل این فرضیه تاریخ برگزاری آن است كه با تاریخ شمسی محاسبه می شود؛ در حالی كه همه ی مراسم های مذهبی اسلامی بر اساس تاریخ قمری برگزار می شوند.

تاریخ این مراسم با زمان برگزاری آیین مهرگان تناسب دارد و احتمال می رود كه در زمان وقوع حوادث، این آیین تغییر شكل داده و به شكل امروزی درآمده باشد.

می توان مراسم قالیشویان را بازمانده ای از آیین نمایشی محلّی و بومی با موضوع داستان سیاوش نیز دانست كه با این اتفاق ناگوار تغییر یافته و از آن زمان تا كنون، تحت عنوان یك مراسم اسلامی برگزار شده است. برخی دیگر ریشه ی این مراسم را در آیین‌های ستایش و نیایش تیشتر ( ایزد باران ) و طلب باران جستجو می كنند و احتمال می دهند كه پیش از دفن آن حضرت در این محل، یكی از نیایشگاه‌های باستانی تشتر در آن دایر بوده است.