هنرمندی كه از خاطر نمی رود...

مدتی در‌‌ همان سال‌های قبل از انقلاب با استاد پرویز مشكاتیان آشنا شدم كه دوستی خیلی عمیقی بین ما ایجاد شد و تا لحظه مرگ استاد ادامه داشت. ایشان من را در مركز حفظ و اشاعه موسیقی به زنده‌یاد رضوی سروستانی معرفی كرد. مدتی در كلاس ایشان بودم. مدتی هم در آموزشگاه چنگ در خدمت استاد ناصح‌پور بودم. در ‌‌نهایت به موسیقی رسیدم كه خیلی از فضاهای آن ملهم از موسیقی ایرانی با چاشنی موسیقی كلاسیك شد. بیست و چند سال پیش كه قطعه نوایی را خواندم خیلی از جوانان موسیقی ما نمی‌دانستند ظرفیت موسیقی بومی و محلی ما تا این حد است و بعد هم خیلی‌ها با موسیقی محلی آشنا شدند. اعتقاد من این است كه موسیقی فولكلوری و محلی ما زبان حال ملت ماست و رنج‌ها و شادی‌هایی را اگر در دل تمام ترانه‌ها می‌بینید واگویه‌ای از فضاهای زندگی و موقعیت اقلیمیشان است در فرش، گلیم‌بافی و آداب و رسوم و موسیقی می‌توانیم این فضا را ببینیم.اولین آلبوم موسیقی من عنوانش هست «افسانه سرزمین پدریم». ارسلان كامكار آهنگ‌ساز این كار بود كه در سال 1367 منتشر شد. آن آلبوم برای اركس‌تر سمفونیك تنظیم شد و شامل دو قطعه آوازی بود. یك قطعه را زنده‌یاد حسین سرشار خواند كه ایران نام داشت. قطعه‌ای را هم كه من اجرا كردم «شوریده دل» نام داشت كه شعر آن كار از عطار بود و بخش‌های دیگر آن آلبوم برای موسیقی بی‌كلام تنظیم شده كه بسیار قابل اعتناست. دومین آلبوم موسیقی من «نهان خانه دل» یا‌‌ همان نوایی معروف است كه آهنگساز آن كار آقای دكتر كامبیز روشن‌روان است و در سال 1369 از طریق انتشارات سروش منتشر شد. سه قطعه آوازی در این آلبوم است كه برای كوارتت زهی نوشته شد و نام آن‌ها به این شرح است: «دلدار من» با شعری از مولانا، «نوایی» برگرفته از موسیقی نواحی جنوب خراسان با شعر طبیب اصفهانی و «باغ من و بهار من» با شعر مولانا كه از طریق انتشارات سروش منتشر شد. حدود یك سال بعد یعنی سال 1370 آلبوم دیگری از من منتشر شد به نام «آینه در آینه» كه باز آهنگسازی كار را دكتر كامبیز روشن روان انجام داد كه براساس شعر آینه در آینه سایه و شعری از مولانا ساخته شد، به علاوه یك تصنیف بختیاری با نام «دی بلال» با شعر باباطاهر و باز هم قطعه دیگری با شعر باباطاهر در این آلبوم وجود دارد. سال 1372 «كوچه»، كار دیگری بود كه از من منتشر شد، با آهنگسازی استاد اسماعیل واثقی. در این آلبوم من ترانه‌هایی را اجرا كردم خاطره انگیز كه مشهور‌ترین آن‌ها‌‌ همان «كوچه» فریدون مشیری است كه به نوعی همه عشاق زمانه از گذشته‌ها تا به امروز از این كوچه عبور كرده‌اند. آن آلبوم با شعری از محمود مشفق آزاد تهرانی آغاز می‌شود. زبان نگاه سایه هم در آن كار هست. دو غزل هم از دكتر شفیعی كدكنی كار شده. آلبوم دیگری در سال 73 از من منتشر شد با نام گل به دامن كه آهنگساز آن كار پشنگ كامكار بود با تنظیم ارسلان كامكار. غزلی از حافظ را در آن كار خواندم به یاد پدر كامكار‌ها كه از دنیا رفت. تصنیف «گل به دامن» بر اساس شعر فریدون مشیری هم در آن كار بود و تصنیفی هم از مولانا با نام «عاشق شدی‌ای دل سودات مبارك باد» در آن كار آمده است. در ‌‌نهایت پایان بخش این آلبوم قطعه‌ای است به نام «سفر به خیر» در ماهور كه دكتر شفیعی كدكنی سروده‌اند. سال 1375 آلبوم موسیقی دیگری به نام «سیب سرخ خورشید» با آهنگسازی دكتر كامبیز روشن روان به بازار آمد و در آن دو قطعه از حضرت مولانا و شعری از سهراب و فریدون مشیری خیلی مفصل برای اركس‌تر سمفونیك تنظیم شد. سال 75 آلبوم دیگری با نام «رویای رنگین» با آهنگسازی دكتر محمد سریر كار كردم كه شروعش با یك قطعه محلی مازندرانی و با شعر فریدون مشیری است. شاعرانی مثل حمید مصدق و شمس لنگرودی و… در این كار بودند. سال 77 آلبوم دیگری با عنوان «صدای شاعر» با آهنگسازی دكتر روشن روان از من منتشر شد. سال 79 تصمیم گرفتیم آلبومی را منتشر كنیم كه تماما از موسیقی محلی و بومی ایران مایه گرفته باشد. عنوانش شد «ایران زمین» با موسیقی كردی، آذربایجانی، بلوچ، مازندران، بوشهر، لرستان، گیلان و خراسانی. 8تصنیف با ویژگی‌هایی كه سازهای هر كدام از مناطق با خود دارند. در سال 80 آلبوم دیگری به نام پرواز با آهنگسازی دكتر روشن روان منتشر شد. سال 81 ما همین پرواز را كه یك سوئیت سمفونیك ایرانی است با اركس‌تر فیلارمونیك لندن در سالن رویال فستیوال هال اجرا كردیم. نهایتا سال 1383 آلبوم موسیقی با عنوان «چهار فصل» باز بر اساس موسیقی نواحی ایران با آهنگسازی استاد اسماعیل تهرانی كار شد. سال 1385 آلبومی را منتشر كردیم با عنوان «مژده باران» با آهنگسازی دكتر كامبیز روشن روان كه بر اساس شعرهایی از دكتر امیرحسن سعیدی و سیمین بهبهانی و آقای ابتهاج و دكتر كاشانی و فریدون مشیری تصنیف و تنظیم كردند. سال 1388 آلبوم موسیقی «آفتاب خوبان» به پاس هشتصدمین سال تولد مولانا منتشر كردیم كه آهنگسازی‌اش را اسماعیل واثقی انجام داد كه با سه سال تاخیر منتشر شد. سال 1390 آلبوم موسیقی با نام حرفی دیگر با آهنگ‌سازی محمد جواد ضرابیان ساخته شد و در سال 93 به انتشار رسید. شعرهایی از آقای ابتهاج، رهی معیری، سیمین بهبهانی، حسین منزوی و عبید زاكانی در این آلبوم بود. این كارنامه آلبوم‌های من است.