منظومه عطار از نگاهی دیگر

گفتگو با دكتر هادی نوروز استاد دانشگاه نیشابور در برنامه صدای بال سیمرغ

1402/01/27
|
12:10

دكتر نوروز در این برنامه كه به مناسبت 25 فروردین سالروز بزرگداشت عطار نیشابوری انجام شد گفت :
عطار، عارف شاعری است كه در اشعارش تئوری درد را مطرح می كند. چرا كه گوهره اشعار او مقوله عشق است. اشعار عطار تذكره را بنیان دهد و این را میراثی قرار داد كه به مولانا و كتاب مثنوی او رسید.

دكتر نوروز در ادامه گفت :
شیخ عطار با سنایی غزنوی، دیگر شاعر عارف قرن ششم همدوره بوده است و مولانا باز در جایی آنان را مقدم و پیشرو خود در وادی عرفان خوانده و گفته است كه "عطار روح بود و سنایی دو چشم او، ما از پی سنایی و عطار آمدیم".

البته باید اقرار كرد كه عطار در داستان سرایی به مراتب چیره دست تر از سنایی است. در آثار عطار می‌توان یك نوع سیر تكاملی درونی را به وضوح مشاهده كرد كه در مورد شاعران دیگر نادر است. تالیف ها و تصنیف‌های عطار را در نظم و نثر به عدد سوره های قرآن 114 دانسته اند و معروف ترین آنها عبارت از دیوان قصیده‌ها و غزلهای اوست كه شامل حدود 10 هزار بیت می‌شود.

الهی نامه، خسرونامه، پندارنامه، اسرارنامه و مصیبت نامه از مثنوی‌های اوست اما در این میان شاهكار او "منطق الطیر" از مثنوی‌های بسیار مشهور عطار با ویژگی های منحصربه فردی است كه نزدیك به هفت هزار بیت دارد و مراتب سیر و سلوك و رسیدن به حق و توحید را از زبان مرغان كه در طلب سیمرغ حركت می‌كنند، بیان كرده و هفت منزل عرفان شامل 'طلب، عشق، معرفت، استغنا، توحید، حیرت و فنا' را در آن شرح می‌دهد.

از دیگر تالیف‌های مهم شیخ عطار به نثر فارسی "تذكره الاولیا" است كه آن را در سال 617 هجری نوشته است.

شیخ عطار از شاعران بزرگ و از عارفان نامی ایران است كه مقام معنوی و تاثیر وجوید او در تاریخ تفكر معنوی ایرانیان بسیار با اهمیت و درخور توجه است.

به گفته صاحبنظران این عرصه، عطار نیشابوری یكی از حاملان بزرگ فلسفه اشراق بود به نحوی كه اساتید شعر فارسی همچون استاد محمدرضا شفیعی كدكنی او را یكی از بزرگان شعر عرفانی فارسی می‌داند.

دسترسی سریع