20 فروردین ماه یادآور عملیات آزادسازی شهرستان قصرشیرین در سال 1360 است
پیروزی انقلاب اسلامی در سال 57، باعث شدت گرفتن اختلافات مرزی بین 2 كشور جمهوری اسلامی ایران با عراق شد و این بحران كه در گذشته توسط 2 ابرقدرت وقت مهار می شد در حال تبدیل شدن به جنگی بود كه یك طرف آن كشورمان و طرف دیگر آن قدرت های بزرگ آن زمان در پشت پرده و رژیم بعث عراق در ظاهر قرار داشتند.
رژیم بعث عراق نگران تاثیر انقلاب اسلامی در میان مردم خود بود، از این رو فرصت را برای فشار به انقلاب اسلامی به منظور كسب امتیاز مغتنم شمرده و ارتش متجاوز عراق پس از ماه ها، دست اندازی به مرزهای ایران اسلامی، در 31 شهریور سال 59 به طور رسمی با ایران وارد جنگ شد.
تجاوز كشور عراق به خاك كشورمان روند تصاعدی به خود گرفت، هر چند عراق پیش از این در 16 شهریور همان سال منطقه خان لیلی را به تصرف ارتش خود در آورده بود اما چند روز بعد از تصرف منطقه میمك و پس از آن، پاسگاه های «رشیدیه»، «چیلات»، «بیاتگ» و نیز ارتفاعات «گیسكه» یكی پس از دیگری به اشغال دشمن درآمدند و سپس قصرشیرین نخستین شهر ایران بود كه به سرعت توسط ارتش بعث عراق اشغال شد.
نیروهای ارتش رژیم بعث عراق با ورود به شهر قصرشیرین در مدت كوتاهی آن را ویران كرد و تنها ساختمان مسجد مهدیه از شهر زیبای قصرشیرین باقی ماند كه آن را به عنوان مقر نیروهای بعثی مورد استفاده قرار می داد و آثار تاریخی شهر نیز همگی از سوی ارتش متجاوز عراق تخریب شدند.
در بیستم فروردین سال 60 رزمندگان اسلام در یك عملیات منظم و با خلق رشادت های بسیار این شهر مرزی را پس از حدود هفت ماه اسارت آزاد كرده و به آغوش وطن باز گرداندند كه آزادسازی شهرستان قصرشیرین به این دلیل اهمیت دارد كه رزمندگان اسلام بدون هیچ گونه تلفاتی، موفق به این مهم شدند و ارتش عراق را از این شهر بیرون كردند.
در ادامه جنگ، دشمن یك بار دیگر قصرشیرین را تصرف كرد و مدتها این شهر را در اشغال خود داشت.
آزادسازی تأسیسات مهم در شهر قصرشیرین نیز از دیگر نتایج مثبت این عملیات محسوب می‌شد و از طرفی 290 نفر از نیروهای دشمن كشته و زخمی شدند و تعداد قابل توجهی تانك، نفربر و تجهیزات نظامی دیگر نیز به دست رزمندگان اسلام افتاد.
شهر قصرشیرین در غرب استان كرمانشاه بیش از 186 كیلومتر مرز مشترك با عراق دارد و دارای بیش از 25 هزار نفر جمعیت است.
