زمینه و زمانه ی پروین اعتصامی

حدادی در این برنامه در مورد پروین اعتصامی صحبت كرد و گفت :

زیستن پروین در عصر پر از تلاطم و درگیری

پروین در عصری زیست كه ایران پر از تلاطم و درگیری بود. ایران پس از ترور ناصرالدین شاه در 11 اردیبهشت سال 1275، به مدت سی‌سال 1304 ـ 1275 ـ هرگز روی آرامش حاصل از استبداد قجری و ناصرالدین شاهی را كه مردم به آن خوگرفته را ندید و 10 سال سلطنت مظفرالدین شاه سرانجام به صدور فرمان مشروطیت و تشكیل دارالشورای ملی ختم شد و پس از فوت مظفرالدین شاه، در دی‌ماه 1285 شمسی، تمام دوران محمدعلی شاه، سراسر كشور شاهد ناآرامی بود و احمدشاه نیز ترجیح می‌داد در خارج از كشور به سیر و آفاق و انفس بپردازد و با كودتای سوم اسفند سال 1299 و ظهور پدیده‌ای به نام رضاخان، تاریخ ایران ورق خورد و طبعا و تبعاً زندگی پروین نیز از این دگرگونی دچار تغییر شد.

حدادی در ادامه گفت :
پروین شاعر عقل است، نه احساس

پروین مثل تمامی آدمیان روزگار خود، انسانی معمولی، اما با افكاری متفاوت بود و رفتار اجتماعی‌اش، از معدود آثار نثرش پیداست و نامه‌های او بر سرور مهكامه محصص نشان‌دهنده شخصیت والای اوست.

پروین در هیاهوی نوپرستی اوایل قرن حاضر گم نشد و بر سنت شعر پارسی باقی ماند و همین امر یكی از دلایل مانایی اوست. پروین شاعر عقل است، نه احساس. شاعر منطق صحیح انسانی است، نه بی‌پروایی و تندروی و سپس ندامت و زبان در كام كشیدن پروین شاعر اعتدال است و با زبان شعرش، همگان را مورد خطاب قرار می‌دهد و در عین حال زبانی پاك، بی‌آلایش و به دور از تهمت و اتهام دارد. پروین شعر پارسی، قبل و بعد ندارد و مثل خودش است. به‌همین دلیل سنگ محك پروین، خود اوست، نه شاعران مرد قبل و بعد از او و نه زنان شاعر، چه سنتی، و چه نوگرا، پروین، پروین است.

حدادی همچنین در مورد اثر خود به نام كتاب زندگی و زمانه پروین اعتصامی صحبت كرد و گفت :
با همه آنكه درباره شعر و شاعری پروین اعتصامی بسیار نوشته اند و گاه مناقشه كرده اند، همواره جای پژوهشی درخور درباره زندگی و خانواده پروین خالی بود. كتاب حاضر به همین حوزه توجه شده،پرداخته است. در این كتاب سعی شده با توجه به اسناد موجود و تحقیقات میدانی، پرتوی نور بر زندگی او افكنده شود.