ارتقای فرهنگی در ابعاد جمعی

یكی از مهمترین ابعاد زندگی انسان، بعد اجتماعی و زندگی جمعی اوست وتردیدی نیست كه انسان موجودی اجتماعی است و در جمع زندگی می كند او همواره نیازمند برقراری ارتباط و تامین مایحتاج خود از جامعه است. یا به عبارتی دیگر عموم انسان ها اگر بخواهند زندگی انسانی داشته باشند كه از زندگی حیوانی برتر باشدو همگام و هماهنگ با زندگی عادی انسانی ، لازم است با هم زندگی كنند و از تعاون و همكاری همدیگر برای رفع نیازهای خود بهره مند شوندكه این منجر به زندگی جمعی است. بدلیل تاثیرات نامطلوب مدرنیته بر زندگی معاصر، انزوا و جدایی گزینی به انفكاك اجتماعی شهروندان انجامیده است. برای رفع و كاهش اثرات نامطلوب آن ، ایجاد مراكز محله ای جهت نزدیكی، تعامل و مشاركت های اجتماعی كه دوام و پایداری داشته باشد، مساله اصلی تحقیق حاضر است. فرهنگ دستاورد انسان است. توسعه انسانی كه از اركان توسعه همه جانبه و پایداراست همانا توسعه فرهنگ است. لذا توسعه و ارتقاء فرهنگ و انسان جز با تعلیم و آموزش میسر و ممكن نخواهد بود.
دكتر مدرسی در ادامه در مورد رشد فرهنگی و پیشرفت جامعه صحبت كرد و گفت : اگر از این پیشرفت جا بمانیم تمامیت خواهی را از دست می دهیم. ما باید كشف مسیر كرده، توانمندی ها و میانبرها را بشناسیم و بعد در جهت ارتقای فرهنگی فردی و اجتماعی خود بر آییم.تفاوت‌های فرهنگی می‌تواند برای جریان اصلی نظریه‌پردازی روان‌شناختی آموزنده باشد، همان‌طور كه آسیب‌های مغزی برای پیشرفت و شناخت بیشتر علوم اعصاب لازم است.

Phineas Gage با از دست دادن قسمت اعظم قشر جلوی مغز داخلی خود توانایی برنامه ریزی برای آینده خود را از دست داد كه به درك توانایی ذهن‌های سالم برای پیش بینی رویدادهای آینده بسیار كمك كرد.

به همین ترتیب، دانستن اینكه گروه‌های خاص، در شرایط اجتماعی و فرهنگی متفاوت، تمایلات یكسان یا متفاوت از خود نشان می‌دهند، در مورد نحوه عملكرد ذهن‌ها بسیار آموزنده است.

تاكنون، روان‌شناسان فرهنگی مجموعه‌ای از تفاوت‌های فرهنگی جذاب و اغلب بحث‌برانگیز در فرایندهای روان‌شناختی، از جمله: سبك‌های استدلال، انگیزه، درك زمان، مكان، رنگ پوست، سبك‌های رابطه‌ای و تجربه عاطفی را به دست آورده‌اند.
فرهنگ به همان اندازه كه ذهن و رفتار را شكل می‌دهد، ذهن و رفتار افراد نیز فرهنگ را شكل می‌دهد.