ردیف میرزا عبدالله فراهانی را بهتر بشناسیم...

سراجی در این برنامه گفت :
موسیقی ایرانی توسط كسانی شكل گرفت كه دانش آموخته ی موسیقی غربی بودند. به همین خاطر می توانیم بگوییم موسیقی كلاسیك تأثیراتی را بر موسیقی دستگاهی ایران گذاشته است. سراجی در ادامه گفت :
نفوذ موسیقی غربی در موسیقی ایرانی كمك به حفظ هسته ی موسیقی ایرانی كرده است.
وقتی گفته می‌شود «موسیقی كلاسیك ایرانی»، ممكن است بعضی بگویند كه این اصطلاح «كلاسیك» دیگر از كجا آمد؛ مگر دیگر اصطلاحات كه پیش‌تر رایج بود، مثل «سنتی»، «اصیل» و «دستگاهی» یا «فاخر» و «رسمی» و «ملی» و از این قبیل چه اشكالی داشت كه دست به دامان اصطلاحی خارجی برای بیان مختصات این موسیقی شده‌ایم. موضوع این است كه بعضی از این اصطلاحات یا ارزش‌گذارانه هستند یا جامع‌ و مانع و دقیق نیستند؛ مثلاً اگر مفهوم اصطلاح «سنتی» را راه و روش یا رفتار و باوری بدانیم كه از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود و تداوم می‌یابد، آن‌گاه باید گفت كه ما موسیقی‌های سنتی زیادی در ایران داریم؛
سراجی در ادامه گفت :
ما نباید با مدرن شدن موسیقی ایرانی در نزاع باشیم چرا كه جریان و رشد موسیقی ایرانی در گرو مدرن شدن است.
سراجی در پایان در مورد ردیف میرزا عبدالله فر اهانی گفتگو كرد و گفت :
سیقی سنتی ایران مبتنی بر ردیف است، كه مجموعه‌ای از ملودی‌های قدیمی است كه توسط استادان در طی نسل‌ها به دانش آموزان واگذار شده است. با گذشت زمان، تفسیر خود هر استاد، ملودی‌های جدیدی را به این مجموعه شكل داده و به آن افزوده است، كه ممكن است نام آن استاد را به همراه داشته باشد.

ردیف میرزا عبدالله قدیمی ترین ردیفی است كه هنوز هم برای بسیاری از دانش آموزانی كه مایل به یادگیری موسیقی ایرانی هستند در حال استفاده است. این ردیف بسیار مشهور است زیرا شامل ملودی های زیادی بود كه از قبل و گذشته‌ها جمع آوری شده بود.

یكی از قابل توجه ترین نوازندگان ردیف، استاد علی اكبر شهنازی بود. كارهای او هنوز هم توسط بسیاری از موسیقی‌دانان مورد استفاده قرار می‌گیرد.