ای ایران قطعه ای كه ماندگار است

روح‌الله خالقی آهنگسازی بود كه امضای خود را داشت، به گونه‌ای كه اگر گوش خود را به چند نمونه از آثار او بسپارید، پس از مدتی خواهید دانست كه اثر از آنِ خالقی است؛ خالق نغمه‌های آشنای «ای ایران»، «بهار دلنشین»، «حالا چرا» و «بوی موی جولیان» از جمله آثار اوست.
در برنامه هنرنامه امروز ضمن معرفی این هنرمند یكی از ماندگارترین آثار وی بررسی می‌شود.
علیرضا نداف مدیر گروه تولید و تامین رادیو فرهنگ درباره این برنامه می‌گوید:هنرنامه از زوایایی به مقوله‌های فرهنگی و هنری می‌پردازد كه در دیگر برنامه‌های شبكه رادیویی فرهنگ كمتر از آن زاویه پرداخته می‌شود و گذری بر فرهنگ، هنر و ادب در عرصه داخلی و بین المللی خواهد داشت.
وی توضیح می دهد :در هر برنامه یك ساعته گروه برنامه ساز با حضور مجری مولف برنامه به موضوعاتی از قبیل چهره‌ها و مفاخر فرهنگی، آثار برجسته فرهنگی، ادبیات و هنر كلاسیك، موسیقی و سینما ، تئاتر ، هنرهای تجسمی و....و راویان آن خواهد پرداخت و به طور كلی این برنامه با ارائه شناختنامه، نقد و پخش قسمتی از آثار مهم و تاثیر گذار متناسب با ریتم و زمان برنامه می‌پردازد.
این هفته 3 آذرماه در برنامه« هنرنامه» استاد روح الله خالقی، آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی و استاد غلامحسین بنان خوانندهٔ موسیقی دستگاهی ایرانی معرفی شده وسرود ای ایران اثر این دو هنرمند بررسی می‌شود.
شاید هر كدام از ما چندین بار بدون اینكه نام خالق اثر را بدانیم «ای ایران»،را شنیده باشیم، اثری كه استاد بنان خوانده‌ است و یكی از مشهورترین آثار خالقی، است.
ای ایران، قطعه بسیار زیبا و پرآوازه ی مخلمین صدای آواز ایران، استاد غلامحسین بنان است. آهنگساز ای ایران روح الله خالقی است و شاعر آن حسین گل گلاب. ای ایران مشهورترین آهنگ حماسی میهنی ایرانیان و به نوعی یك سرود ملی برای ما به جساب می آید. این آهنگ بسیار زیبا اولین بار سال 1323 اجرا شده است و همچنین در آلبوم شاخه گل 10 نیز گنجانده شده است.
روح‌الله خالقی یك ایرانی واقعی بود تا حدی كه در واكنش به سیلی یك سرباز انگلیسی به یك نظامی ایرانی قطعه «ای ایران» را خلق كرد و حتی در سال 1328 در واكنش به نادیده گرفتن موسیقی ایرانی در «هنرستان موسیقی»، هنرستان ملی موسیقی را راه‌اندازی كرد.
خالقی در كودكی با شنیدن ویولن ركن‌الدین مختاری كه همسایه‌شان بود، به موسیقی علاقه‌مند شد و نزد اقوام هنرمندش این ساز را مشق كرد.
خالقی مرشد علی‌نقی وزیری بود كه در مدرسه عالی موسیقی از او نواختن ویولن و طریقه آهنگسازی را آموخت.
خالقی همچنین كتابی بسیار حائز اهمیت با عنوان «سرگذشت موسیقی ایران» را نوشته است كه در آن به روایت موسیقی ایران از مشروطه تا سال 1340 پرداخته است.