محبت، قانونی نانوشته

وی تاكید كرد: در واقع هر آنچه كه بین فرد با طرف مقابل یك ارتباط سالم، پیش برنده، و خوشایند ایجاد كند "محبت" است.
وی همچنین نیاز به محبت را از اولین نیازهای انسان دانست و گفت: علیرغم این ضرورت، مطالعات نشان می‌دهد كه در مواقع بسیار افرادی كه كمترین محبت را دریافت كرده اند، بیشترین محبت را نثار دیگران كرده اند؛یعنی محبت كردن در واقع نشاط و حال خوب را نصیب فرد بامحبت می كند.
وی همچنین محبت واقعی را بدون توقع و چشمداشت دانست و گفت: در محبت واقعی، فرد بدون اینكه معامله كند و بدون هیچ چشم داشتی خوبی و نیكی را زه طرف مقابل اعطا می كند و انتظار جبران ندارد.
وی افزود: محبت واقعی موجب غرور و سلطه‌جویی نمی‌شود، و در ابراز محبت واقعی، به" نیاز افراد" توجه می شود نه "قضاوت دیگران".
وی همچنین رضایت خدا، و احساس خوب خود فرد، را معیار رفتار افراد با محبت دانست.
وی همچنین با تاكید بر ابراز محبت به كلام و گفتار گفت: زبان و كلام مهمترین ابزار انتقال احساس مثبت و ابراز محبت است.
وی تاكیدكرد: گفتن دوستت دارم لازم است اما كافی نیست، و باید با رفتار محبت امیز همچون لمس و تماس براز مهربانی و بركت و سلامت و خیرخواهی برای طرف مقابل همراه شود.
وی در پایان با تاكید بر تفاوت "محبت" با "شیدایی" گفت:برخلاف شیدایی، محبت و عشق واقعی پیوند دل و ذهن را در پی دارد و موجب رشد میشود.