شاعرانه ای از امیر خسرو دهلوی در وصف محمد مصطفی (ص)
پس از دیباچهٔ نعت رسالت
ز ذكر پیر به باشد مقالت
نظام الدین حق فرخنده نامی
كه دین حق گرفت از وی نظامی
خطابش راست دو نقطه فرو خوان
نشان نقطهای انبیاء دان
حدیثش چون خبر در امر و در نهی
به یك پایه فرود از پایهٔ وحی
سریر آرای فقر از صف ابرار
سریر مصطفی را عمدهٔ كار
ضمیرش محرم دیرینهٔ عشق
نیاز خازن گنجینهٔ عشق
دلش كز شوق دارد در دو داغی
رواق قدس را روشن چراغی
كسی كو صوف او در بر گرفته
قضا از وی قلم را بر گرفته
خدایا آن گزیده بندهٔ خاص
كه هست الحمد لله جفت اخلاص
به قربت، هم نشین مصطفی باد
در آن قرب، ایستادش بهر ما باد
