نامدگان و رفتگان، از دو كرانه زمان

شهرام ناظری، خواننده بنام كشورمان، در گفتگو با برنامه «وطن فارسی» گفت: «سایه» نگاه بسیار خاصی داشت و از كرامت وجود، دانش، و دیدگاه‌های ظریف، عمیق و زیبایی شناسانه بهره مند بود.
وی همچنین با اشاره به این سرودهء «هوشنگ ابتهاج»؛
« نامدگان و رفتگان، از دو كرانه زمان
سوی تو میدوند هان! ای تو همیشه در میان»
گفت: شعر «سایه» دارای حس و حال و شیب مولانایی است تاجایی كه گاه در خارج از ایران شعرش را با شعر مولانا اشتباه میگیرند.
وی افزود: اشعاری هستند كه آهنگساز ها بسیار سخت می‌توانند تمام ریزه كاری های آنها را پیدا كنند و از هرنظر بیانگرش باشند، اما شعر «سایه» اینگونه نیست.
وی همچنین با ذكر خاطراتی از سال‌های همكاری اش با «سایه» گفت: تشویق‌های شاعرانه و رندانه و ظریف ایشان موجب میشد كه من روی موضوعات موردنظر چنان فكر و تمركز كنم كه به قیمت گذشتن از جانم باید آن موضوع را انجام میدادم.