قاب های ماندگار با بازی حسین محجوب

ورود به عرصه هنر
نخستین نقش درخشان سینمایی محجوب در فیلم مادیان ساخته علی ژكان رقم خورد كه بسیاری از سینما دوستان هنوز وی را با آن به یاد می‌آورند. ملودرامی روستایی كه فضایی خشن و فقر زده مبتنی بر روابط كاملاً سنتی داشت و مخاطبان خود را تحت تاتیر قرار می‌داد. او در نقش رحمت، درخشید و كاملاً با نقش یكی شد كه در سال‌های بعد آن را به شكلی دیگر در رنگ خدا ساخته مجید مجیدی تكرار كرد. با همه اینها مادیان و نقش دشوار محجوب به چشم داوران جشنواره فیلم فجر نیامده و آنچنان كه شایسته بود دیده نشد.

ایفای موفق این نقش سیل نقش‌های اینچنینی را به سمت وی سرازیر كرد كه بعضی كلیشه‌ای و بعضی متفاوت بود. برای مثال می‌توان به نقش‌هایش در فیلم‌های كنار بركه‌ها، دوران سربی ساخته خسرو معصومی، برهوت به كارگردانی محمدعلی طالبی و ریحانه ساخته علیرضا رئیسیان اشاره كرد. جالب اینكه نقش بسیار كوتاه اما تاثیرگذارش در فیلم شاید وقتی دیگر بهرام بیضایی بیش از دیگر نقش‌های فوق، دیده شده و مورد تحسین قرار گرفت. پرده آخر ساخته واروژ كریم مسیحی از آن دسته فیلم‌هایی است كه به فیلم بازیگر شهرت داشته و اغلب بازیگران آن نیز بهترین نقش آفرینی‌های عمرشان را در آن به انجام رسانده‌اند. محجوب نیز در نقش یكی از افراد گروه تئاتر روحوضی كه جهت اجرای نقشه شوم كامران میرزا به عمارت قدیمی آمده‌اند، حضوری مؤثر داشته و كمی نقش تأثیر چندانی بر كیفیت بازی اش نداشته و سرانجام نخستین نامزدی وی برای سیمرغ بهترین بازیگر نقش مكمل را به ارمغان آورد.
وی در دهه هفتاد نیز روند گزیده كاری اش را حفظ كرده و كیفیت كارش را فدای كمیت آن نكرد. رنگ خدا دربارهٔ كودك نابینایی است كه رابطه سرد با پدرش داشته و فراز و نشیب‌های زیادی را با او تا ساحل آرامش طی می‌كند. نقش پدر كاملاً متناسب محجوب بوده و آناتومی چهره او نیز این شباهت‌ها را بیشتر كرده است. البته نقش یاد شده شباهت‌های بسیار به شخصیت رحمت فیلم مادیان دارد اما شباهت‌ها تعمدی نبوده و از جایی به بعد كاملاً از هم تفكیك می‌شوند. كیفیت نقش آفرینی محجوب به حدی بود كه سرانجام سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول را نصیبش ساخت. در دهه هشتاد دو دهه پس از بازی در سریال كوچك جنگلی محجوب به موازات سینما در تلویزیون نیز مشغول فعالیت شد. بازی در سكوت از نقاط قوت كار اوست.
من ترانه 15 سال دارم ساخته رسول صدرعاملی از دیگر كارهای شاخص دهه هشتاد اوست كه با وجود كوتاهی، تأثیر عمیقی روی مخاطب برجای می‌گذارد. نگرانی‌های پدر زندانی دختری نوجوان به بهترین شكل در بازی او تبلور پیدا كرده و كیفیت چشمگیری دارد. به خصوص در صحنه‌های دو نفره اش با ترانه علیدوستی كه حس واقع گرایی كار را دوچندان كرده است. محجوب بعد از رسم عاشق كشی خسرو معصومی و خواب خاك سپیده فارسی در طبل بزرگ زیر پای چپ كاظم معصومی بازی كرد. این فیلم برخلاف اكثر فیلمهای جنگی تفنگ محور نبود بلكه دیالوگ محور بود. در سریال در مسیر زاینده رود ساخته حسن فتحی شخصیت اصلی آن كه می‌بایست لهجه اصفهانی هم داشته باشد، چالشی را برای محجوب رقم زد كه با موفقیت از آن بیرون آمد. وی در نقش پدری فرزند از دست داده بازی متفاوتی را نشان داده و در این رابطه بیش از هرچیز از اكت نگاه برای انتقال حس خود بهره گرفت. او در سریال بعدی فتحی یعنی زمانه هم بازی كرد. در یك همكاری بین‌المللی او در فیلم خیبولا ساخته گئورگی اواشویلی كارگردان كاندیدای اسكار در نقش رئیس جمهور سابق گرجستان بازی كرد.

انتقاد حسین محجوب از عدم پخش سرزمین مادری
حسین محجوب كه نقشش در سرزمین مادری را نقش خوبی می‌داند راجع به اتفاقات رخ داده برای این مجموعه گفت: در سرزمین كهن نقش خوبی داشتم ولی متاسفانه نمی‌گذراند دیده شود. باید دید علت این همه مقاومت در مقابل پخش این سریال چیست؟ من فكر می‌كنم سرزمین مادری هیچ ضرر و زیانی برای دوستان بختیاری ندارد. الان هم كه اسم تغییر كرد و برخی سكانس‌ها حذف شدند. نباید با یك مجموعه تلویزیونی اینگونه رفتار شود. بلكه باید تحمل‌هایمان را بالا ببریم.
وی با اشاره به اینكه باید به سمت یك فرهنگ یك پارچه حركت كنیم گفت: در مسیر زاینده رود رود هم كه كار می‌كردیم می‌گفتند به لحجه شیرین اصفهانی دارد خدشه وارد می‌شود. اگر ما یك فرهنگ یك پارچه می‌خواهیم، شایسته نیست رفتار قومیتی داشته باشیم. امروز متاسفانه در تلویزیون فقط می‌توانیم از لومپن‌ها انتقاد كنیم. با این نگاه باید بپذیریم كه تمام دكترهایی كه در كشور كار می‌كنند بی‌نظیرند یا تمام مهندسان این كشور شاهكارند یا تمام بازیگران از نظر سلامت بی‌نظیرند. مشخص است كه جامعه اینگونه نیست، همه جا خوب و بد با هم وجود دارد. آدم‌های موجه گاهی وقت‌ها غیر موجه می‌شوند. حتی مدیران هم بعضی وقت‌ها ناسالم می‌شوند. چرا راجع به اینها نباید صحبت كنیم چرا نباید این موضوعات بازتر شود؟
وی بالا رفتن آستانه تحمل در مقابل انتقاد را حاصل یك كار فرهنگی بلند مدت عنوان كرد و گفت: فرهنگ سازی از دبستان شروع می‌شود. تا وقتی فیلم‌ها دولتی باشند نمی‌توان انتظار نقد واقعی را داشت.

حاج خلیل سریال صاحبدلان درمورد اینكه به نقش‌های مثبت بیشتر علاقه مند است یا نقشهای منفی گفت: نباید در مورد نقش‌ها خط كش دست بگیریم. ما در جهانی خاكستری زندگی می‌كنیم و همه انسان‌ها خصوصیات خوب و بد دارد. من فكر می‌كنم نباید برای انتخاب نقش مقابل بازیگران سدی قرار داد. این یك آسیب است.
محجوب با انتقاد از برخی كه «احساس وحشتناك دانستن تمام وجودشان را گرفته است» گفت: گفت هنرمند باید از من بگذرد. این من دیده شدن باید به ما و یك امر جمعی تبدیل شود.
كارنامه هنری حسین محجوب
مجموعه های تلویزیونی
دلیران تنگستان (1352–1350) - (همایون شهنواز) در نقش سیدمحمد دكتر
سمك عیار (1353) - (محمدرضا اصلانی – واروژ كریم مسیحی – باربد طاهری) در نقش آتشك
تلاش (1357–1356) - (شعاع‌الدین مصطفی‌زاده) بعنوان دستیار كارگردان
سربداران (1361) - (محمد علی نجفی) در نقش شیخ راجی و پیرمرد نابینا
سلطان و شبان(1362) - (داریوش فرهنگ) در نقش یك روستایی
كوچك جنگلی (1365) - (بهروز افخمی) در نقش صمصام السلطنه
صنوبر (1380) - (مجتبی راعی) در نقش میرزا
قلب (1384) - (مسعود تكاور) در نقش سرهنگ خوش رزم
صاحبدلان (1385) - (محمد حسین لطیفی) در نقش حاج خلیل
بچه‌های بهشت (1387) - (خسرو معصومی) در نقش جمال تاج الدینی
عمارت فرنگی (1387) - (محمدرضا ورزی) در نقش مدرس
در مسیر زاینده‌رود (1389) - (حسن فتحی) در نقش ملك منصور مصیب
زمانه (1391) - (حسن فتحی) در نقش حسام فروزانفر
وب حیات (1392) - (جواد ارشاد) در نقش سلیمان میلانی
سرزمین مادری (1387 الی 1392 در حال ساخت) (كمال تبریزی) در نقش اوس حسین كاشیكار
بازیگری
1395 خیبولا
1394 خواب آب
1394 كاكا
1392 ساكن طبقه وسط
1392 با دیگران
1392 ترنج
1390 تله فیلم راه بی‌پایان
1389 تله فیلم خانه‌ای در دور دست
1389 مهتاب روی سكو
1388 تله فیلم جمعه داغ
1387 تله فیلم ما هنوز زنده‌ایم
1387 ملك سلیمان
1386 تله فیلم مجلس آخر، ذبح اسماعیل
1386 تله فیلم حلقه
1385 بالاتر از آسمان(در مه بخوان)
1385 سبز كوچك
1385 ستایش
1383 مستند از یاد رفته
1383 تله فیلم ماه كامل
1383 طبل بزرگ زیر پای چپ
1382 خواب خاك
1381 رسم عاشق كشی
1380 من ترانه پانزده سال دارم
1379 باران
1379 علی و دنی
1378 فیلم كوتاه موج و دریا
1376 رنگ خدا
1374 براده‌های خورشید
1374 ماه و خورشید
1373 فیلم كوتاه خدا می‌آید
1372 در جستجوی تعادل
1369 پرده آخر
1369 نقش عشق
1368 ریحانه
1367 برهوت
1367 دوران سربی
1367 ناقه صالح
1366 شاید وقتی دیگر
1365 كنار بركه‌ها
1363 مادیان
1356 تئاتر جنایات و مكافات
1352 تئاتر قیمت آهن چنده
1351 رگبار
1351 تئاتر در جنگل
1348 تئاتر سلطان مار
نویسندگی
مستند از یاد رفته (1383)
مستند میراث یزد (1375)
در جستجوی تعادل (1372)
مستند تركمن (1364)
چوپانان كویر (1359)
فیلم كوتاه آینه (1358)
كارگردانی
مستند از یاد رفته (1383)
رؤیای سبز (1378)
مستند میراث یزد (1375)
در جستجوی تعادل (1372)
مستند تركمن (1364)
چوپانان كویر (1359)
فیلم كوتاه آینه (1358)
تهیه كنندگی
در جستجوی تعادل (1372)
چوپانان كویر (1359)
جوایز و افتخارات حسین محجوب
1369 – كاندید نقش دوم مرد از دوره نهم جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برای فیلم «پرده آخر»
1373 – جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره رشد برای فیلم «در جستجوی تعادل»
1377 – برگزیده سیمرغ بلورین نقش دوم مرد از دوره هفدهم جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برای فیلم «رنگ خدا»
1378 - برگزیده بهترین بازیگر مرد جشنواره سینمایی دینی یزد برای فیلم «رنگ خدا»
1378 – برگزیده تندیس نقش دوم مرد از دوره سوم جشن خانه سینما برای فیلم «رنگ خدا»
1378 - برگزیده بهترین بازیگر مرد نقش اول از دوره یازدهم جشنواره بین‌المللی فیلم والنسین فرانسه برای فیلم «رنگ خدا»
1378 - برگزیده بهترین بازیگر مرد نقش اول از جشنواره بین‌المللی فیلم مانیل فلیپین برای فیلم «رنگ خدا»
1381 – برگزیده تندیس نقش دوم مرد از دوره ششم جشن خانه سینما برای فیلم «من ترانه پانزده سال دارم»
1384 – كاندید نقش اول مرد از دوره نهم جشن خانه سینما برای فیلم «طبل بزرگ زیر پای چپ»
1389- برگزیده بهترین بازیگر مرد نقش اول از جشنواره دفاع مقدس برای فیلم «ما هنوز زنده‌ایم»