شاعرانه با پروین اعتصامی عزیز
ای نهال آرزو، خوش زی كه بار آورده‌ای
غنچه بی باد صبا، گل بی بهار آورده‌ای
باغبانان تو را، امسال سال خرمی است
زین همایون میوه، كز هر شاخسار آورده‌ای
شاخ و برگت نیكنامی، بیخ و بارت سعی و علم
این هنرها، جمله از آموزگار آورده‌ای
خرم آنكو وقت حاصل ارمغانی از تو برد
برگ دولت، زاد هستی، توش كار آورده‌ای
غنچه‌ای زین شاخه، ما را زیب دست و دامن است
همتی، ای خواهران، تا فرصت كوشیدن است
پستی نسوان ایران، جمله از بی دانشی است
مرد یا زن، برتری و رتبت از دانستن است
زین چراغ معرفت كامروز اندر دست ماست
شاهراه سعی و اقلیم سعادت، روشن است
به كه هر دختر بداند قدر علم آموختن
تا نگوید كس، پسر هشیار و دختر كودن است
زن ز تحصیل هنر شد شهره در هر كشوری
بر نكرد از ما كسی زین خواب بیدردی سری
از چه نسوان از حقوق خویشتن بی‌بهره‌اند
نام این قوم از چه، دور افتاده از هر دفتری
دامن مادر، نخست آموزگار كودك است
طفل دانشور، كجا پرورده نادان مادری
با چنین درماندگی، از ماه و پروین بگذریم
گر كه ما را باشد از فضل و ادب، بال و پری
