شرافت در رادیو فرهنگ با بیان اینكه جریانسازی و حضور فعال شعر در زندگی ما هنوز ادامه دارد و تأثیر آن محسوس است، گفت: شعر كه گنجینه ماست، نیازمند تلاش بیشتری است تا جایگاهش حفظ شود.
محمدجواد شرافت، شاعر و پژوهشگر ادبیات در برنامه ققنوس رادیو فرهنگ درباره اهمیت شعر و جایگاه آن در تثبیت حس خوب زندگی گفت: شعر همیشه با زندگی مردم فارسیزبان عجین بوده است. در گذشته، شعر به شكل گستردهای رسانه ما بود و دغدغههای ملی، مذهبی و فردی و اجتماعی مردم در قالب شعر بیان میشد تا ماندگار و فراگیر شود و اثر عمیقی بر جامعه بگذارد.
وی ادامه داد: هرچند در عصر حاضر شعر به آن شكل گذشته رسانهای و فراگیر نیست، اما هنوز هم در زندگی مردم اثرگذار است. در لحظات ناب عاطفی، غمها و شادیهای ویژه مردم، مشاهده میكنیم كه بسیاری حتی با زمزمه ابیات غلط یا ناقص، با شعر ارتباط برقرار میكنند.
شرافت با اشاره به نقش شعر در روزگار جنگ اخیر افزود: در جنگ 12 روزه گذشته، یكی از ابزارهایی كه به مردم تسكین میداد و حماسه و عواطف آنان را تقویت میكرد، شعر بود. شاعران حضور فعال در میدان داشتند و در كنار مردم بودند. شعر در كنار مردم حضور دارد و در اتفاقات تلخ و شیرین زندگی ما تأثیرگذار است.
وی همچنین به نقش شعر در مراسم مذهبی اشاره كرد و گفت: در ایام فاطمیه كه به تازگی آن را پشت سر گذاشتیم، نمیتوان مجلسی را سراغ گرفت كه خالی از شعر باشد. جریانسازی و حضور فعال شعر در زندگی ما هنوز ادامه دارد و تأثیر آن محسوس است.
شرافت درباره تأثیر فضای مجازی و زندگی شلوغ امروز بر تعامل مردم با شعر بیان كرد: امروزه به دلیل دلمشغولیها، نبود خلوت كافی و شلوغی فضای زندگی كه پر از تیترهای گاه غیرمهم است، فرصت تامل و تدبر نسبت به فرهنگ و تمدنمان كاهش یافته است. شعر كه گنجینه ماست، نیازمند تلاش بیشتری است تا جایگاهش حفظ شود.
این پژوهشگر ادبیات در ادامه به مساله اقتصادی شعر اشاره كرد: ممكن است شعر به عنوان ابزار بازاریابی برای فروش كالاهای اقتصادی استفاده شود، اما خود شعر به شكل مستقل چندان فروش ندارد. دورهای كه مردم به طور گسترده كتاب شعر میخریدند، كمرنگ شده و این مساله به تولیدكنندگان ادبیات هم بازمیگردد؛ اینكه چه نوع كلامی ارائه میكنند و چقدر تقاضا برای آن وجود دارد.
شرافت در پایان گفت: امیدوارم پیوند ما با شعر و ادبیات چنان باشد كه پیوند نیاكان ما بوده است؛ ناگسستنی، عمیق و اصیل. بهره اصلی این پیوند نه تنها نصیب فرهنگ و جامعه، بلكه نصیب خود ما میشود.
